Sen Git, Ben Oyalarım Yaralarımı(zı)..

Ana Sayfa » Aşk Yazı-Yorum » Sen Git, Ben Oyalarım Yaralarımı(zı)..

Sen Git, Ben Oyalarım Yaralarımı(zı)..

Gönderen Dert Ortağı 01 Eylül 2009

http://img92.imageshack.us/img92/174/sadnessbyaydankerimliwr8.jpg

Kan sızmadı henüz...
Yüreğim(iz)in lal dudaklarından hücrelerimize...
Yüzümün çizgilerine basmadan kendim de yürüyebilirim.
Sen git, ben oyalarım yaralarımı(zı)...

[ Su alıyor yürek kayığı(m), kaçak var kıyıya doğru!
Hadi daha hızlı kulaç at, aşksızlığa...
Küreklerimi kıran yalancı kaptan, yüzmesini bilmiyordum ki ben!
Aslım batıyor, derinlere. Geri dönüp, kurtar/ma ne olur?]

Merak etme beni, sancımasın sol yanın...
Ben her yazımın satır başlarında bulacağım seni.
Gözlerim karanlığım(-ız)a göz kırparken...
Paslanmış yüreğim, dilsiz sevişmelerin edepsizliğinde gülümseyecek terkettiğin yarınlara...
Parçalanmışlığın dengeleri bozulacak, sen de doğmak adına günahı Tanrı'sını ağlatan gecelerde arsız adamların kolların/da yok edeceğim ruhumu!

Azrail ismimi verecek;
Azrail'e kundaklayacağım masumiyetimi!
Sen merak etme beni...

Coğrafyandım ya senin! Ütopyalarımı unuttum.
Nehirlerimin akıntısına kapıldı umutlarımın harfleri…
Gölgelerinde üşüdü çiçeklerim. Yıktın şehirlerimin içinde ki minarelerimi.
Göğe açılmıyor artık, sen’li düşlerimin elleri!

[ Hangi uyağa sığdırabilirim şimdi seni?
Hangi kemanın kopuk tellerinde aşkın devrik bestesini yapabilirim? ]

Red edilmeye hazır; oyuncakları kırılmış, kimsesiz arka sokakların çocuklarının günlüklerinde saklandı sen'li cümlelerim.
Onlar kadar yıkık!

[Biliyor musun? Gülümsüyorum yine de, kirpiklerime rağmen...
Tabiatın şapkasından yıldızları çalmaya hazırlanıyorum yine.
Çocukluğumdan miras kalan saflığımla, vedaların kuyruklarına takacağım...]

Bak, yıldızlar getirdim sana...

Yüreğimin batık kayığından tek kişi kurtuldu ve o ben değilim...
Kanama başladı...
Sızıyor ömrüm(-üz)e...
Kanıyor...
Kanayacak daima...
Kaç, benim gibi acı(ma)sın canın!
Ben oyalarım yaralarımı(zı)...

Elveda...

alıntıdır*