Katmerleşmiş acılarım olsak da ellerindeki sıcaklıkla üşüyen yüreğimi ısıtacağım...Gözlerim bir an sensiz karanlıklarda ürperirse dışarıya senin gözlerinle bakacağım...Sen ağlama diye ben senin yerine yağmurlara karışıp ağlayacağım....
Denizlerdeki mavilerin güzelliğini ve baharlardaki güllerin nazeninliğini sevgileriyle bana gösteren Canımcım ;
Senin dizlerinde yaşlanmayı ve senin gözlerinde yarınları umut ediyorum..Sen benim hayatımsın.Suyum ekmeğim ve yasam kaynağımsın...Acılarıma umutlarını nazar boncuğu biliyorum..Ben sevdanla yarınlarıma gülüyorum...Fırtınalara bugün eğmeden ve acılara yenilmeden seninle mutluluklara koşuyorum..Ayaklarım sana koşarken ateşlerden geçse sence yanar mı ? Ya da sana gelirken yollarıma patlamaya hazır pimi çekilmiş mayınlar döşeseler vazgeçebilir miyim sence? Çıplak ayaklarımla gülen gözlerini görmek için közlere basıp geçsem acır mı ayaklarım sence ? Hayır hayır biliyorum ki sana koşuyorsam umurumda değil hiçbir şey... Senin gözlerin varsa umutlarımda hiçbir şey beni yıldıramaz...
Ben gözlerini Cennetteki Meleklere anlattım...Neden diye sorarsan ; beni hayatın son deminde yüzümü güldürdün ve bir nefesinle canımda sonsuz ömürdün..Ve tek bir gülüşünle çöllerimde açan bir sevgi gülüydün...Seni ben yüreğime anlattım..O gülen kahverengi gözlerini baharlara anlattım..Ben söz verdim kendime ; seninle yaşıyorum ve sevdanla gülüyorum ve gözlerinde nefes alıyorum
alıntı
Twitter
YORUM 
KATEGORİ 
Site Map
0 Yorum