Ana Sayfa » Aşk Yazı-Yorum » Kadınım'a Mektuplar 29 "Ve Susuyorum..."

Kadınım'a Mektuplar 29 "Ve Susuyorum..."

Tweet

Gönderen Dert Ortağı 14 Temmuz 2010

Ve Susuyorum...

Sevgi... Bedenleri tutsak eden bir hummadır çoğu kez. Üşümekle yanmak arasında
gergef dokur durursun. İbrahimvarî ateşlere salarken seni, gülistânlara kaparsın
gözbebeklerini. Öyle bir rüzigâra dûçar olursun ki estikçe... estikçe sahralardan
beter kanarsın. Geleceğini işgal mesinmesiz bir umut sancısı dolanır şedit
ufuklarını artık,bundan mâtuf Zühre’yi akseder cemâlin. Bir avuç karanlık olursun...
bir avuç yalnızlık... bir avuç kül belki...
Farkında olmaksızın ışıyordun sende göğünde, farkında olduğunda birileri,
farkedilmenin muştusunu haykırdın işte, adına sevda deyip!

Artık tek bir sen yoktu, hayatın dimağında iki kişilik akıyordun. Ondan yoksunluğun
bitmek bilmeyen arefesinde dolanırken, kösnüme sakın, vuslata susamakta muştu
unutma!
Ağırlaşan hayat değil; iki baharı göğüsleyen şu ivedi gonca, zamansız akmış bu kan
çiçeği, yalnızlığa şaşırmış bir zümrüd_ü anka, mevsiminden şaşmış yaz yağmuru
belki... Kitabıma ilk harfleri düşürdüğüm gün, sözler çıplak dalların arasından ellerime
vurana değin susuyordular, kolumu kaldıramıyorum da peki neye uzanmaya mukabilim
sükûtum varken... Tenime ilk değen huzmeyle bîhaber esmere boyanıyorum, sevda karası
oluyorum sana münhâsır. Yiten yıllara dalgalandırıyorum sesimin buğusunu, bana iâde
olmasına aldırmaksızın! Henüz kısıtlı hisler içersinde bocalayıp durduğum bu
hafakanla
sair bir hayata açmaktayım yelkenlerimi; dalgalar acımasız.. hırçın.. sonsuz..
umudum gâibet hala!

Beni koyuna alıyor bir yosun dürtüsü, onulmaz bir hayatın nakşıyla doluyorum anlık.
Seyirlerimiz ve seyircilerimiz heyhat! anı yaşamak mı bu? Ne görebildimse hiç..!
Ve kayboluyor her yer-kala’kaldım işte soru yahut cevap arasında...
Ağzımda dolanan söz çağıltıları sûret bulmaya çabalıyor da ben dipsiz kuyulara
vuruyorum kilitlerimi, bağırmalarla kavgalıyım belli ki.

Ve susuyorum! dilim ağır ağır yalpalayarak söz aranıyor, her harfte sen olmalısın
diye soluklanırken lâl çarpıyor dudaklarıma ve susuyorum!.. yine susuyorum!
Bu noktadan sonra nağmelere üryan düşer. Hayatın notaları üzerine muğlak sükût
kımıltıları gemlenir...
"sana susmakta güzeldi..."




Söylediklerimden cok Sustuklarimda Sakliyim..

Ve Gizlediklerimde Gizliyim..

Beni anlamak için; Konustuklarimdan çok Sustuklarima kulak verin..

Aklım Sukütu Sever benim..

Kez Okundu

Aşk Yazı-Yorum | | |

Book'unu Çıkar